Nie spodziewałam się, że kiedykolwiek spotkam ją na swojej drodze. Decydując się na doktorat o kobiecości i niepełnosprawności odkryłam, że literatura przedmiotu opiera się w zasadzie wyłącznie o gender studies. Jak
już każdy zdążył pewnie zauważyć, z tą teorią nie do końca mi po drodze. Nie chcę tutaj rozwodzić się nad jej słusznością. Po prostu jej nie kupuję. No i właśnie dlatego zaczęłam szukać alternatyw. W ten sposób dotarłam do Edyty Stein. Tych, którzy chcieliby zapoznać się z ponadczasowym spojrzeniem na kobiecość i nie boją się filozoficznego (ale nie do przesady) języka, odsyłam do jej książek.

Ale moja sympatia do tej postaci uwarunkowana jest także innymi czynnikami. Życiorys Edyty, jej wybory, a także
konsekwencja wywarły na mnie ogromne wrażenie. Urodzona jako Żydówka, po okresie całkowitego odrzucenia religii konwertowała na katolicyzm.

P. S. Po umieszczeniu zeszłotygodniowego wpisu przeczytałam wykład „Podstawy formacji kobiety”. Oto, co znalazłam: „…w królestwie ducha kluczowe znaczenie ma rozum; stanowi on oko, przez które przenika światło do mroków duszy (…)Kształtowanie rozumu nie powinno się jednak dokonywać kosztem kształtowania uczuć”. Jak widać, Edyta Stein podzielała moje zdanie :)